„Stała Matka”

Przyszła jesień,

liście opadły z drzew,

wilgoć, trawa nieco pomarszczona.

W ogrodzie Maryja stała nad alumnami rozmodlona.

Pod świerkiem tak stała i nic nie mówiła

czekając w nadziei, że nadejdzie chwila,

gdy któryś z kleryków przyjdzie podziękować,

za to, że chce nas jak matka wychować.

Poszedłem prędko przed Twój pomnik Pani,

byś za brak wiary mogła mnie zganić.

Różaniec mówię z miłości do Ciebie

i prosić Cię będę już w każdej potrzebie.

Dziękuję za łaski mi wyświadczone

i prośby następne niech będą spełnione,

bo Ty nas Matko ciągle wysłuchujesz,

z opresji każdej nas zawsze ratujesz.

Ł.P.